Από την καρδιά της κερκίδας (80)
Ήταν επιλογή μου –αν και το είχα προγραμματίσει στην αρχή της -να μην αρθρογραφήσω την προηγούμενη εβδομάδα. Η οργή βλέπετε είναι κακός σύμβουλος ,όταν πρέπει να εκφράσεις την άποψη σου δημόσια .Κι η οργή ξεχείλιζε ύστερα από τα γεγονότα της Αθήνας,μα κυρίως εξαιτίας ενός συστήματος ,σαθρά δομημένου.
Όμως επειδή φιλοξενούμαστε στις αθλητικές στήλες ,θα θυμίσω μόνο τους διαχρονικούς στίχους του Γιάννη Ζουγανέλη, ερμηνευμένους από τον αιώνιο έφηβο Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
«ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΓΙΑ ΜΕΝΑ,ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ»
Παραταυτα μέσα σε αυτό το μουντό τοπίο της ελληνικής πραγματικότητας ,μια ηλιαχτίδα φάνηκε ,τουλάχιστον όσον αφορά το κρητικό ποδόσφαιρο ,μετά την τηλεοπτική εμφάνιση του Μανώλη Παπακαλιάτη και του Αριστείδη Λεβεντάκη την προηγούμενη Δευτέρα .Μεστοί κι ειλικρινείς στο λόγο τους, φανέρωσαν τις καλύτερες μέρες που προμηνύονται για τον ΟΦΗ στα επόμενα χρόνια .Βέβαια ,έπρεπε πρώτα να λήξει το σίριαλ των υπογραφών της μεταβίβασης των μετοχών ,έστω κι αν ο προηγούμενος «μεγαλομέτοχος» ,όπως σωστά αναφέρθηκε ,δεν θα έπρεπε να πληρωθεί ούτε μισόευρω, ύστερα από τα χρέη και την κατάσταση που κληροδότησε η προεδρία του.
Για τον ΟΦΗ όμως κι όλα όσα εκφράζει για το Ηράκλειο και την Κρήτη, έπρεπε να έρθει η Ανάσταση μετά την Σταύρωση όπως λέγαμε πριν από περίπου 14 μήνες .
Βέβαια ,τώρα αρχιζει η μεγάλη μάχη για τον ΟΦΗ,για τη νέα τάξη πραγμάτων .
Αφού επαληθεύσει το ρόλο του φαβορί για την επιστροφή στην σουπερλιγκ , μέσω των πλευ οφ, αφού Ολυμπιακός Βόλου και Κέρκυρα επιβεβαίωσαν τις φήμες περί προτεραιότητας για την άνοδο τους που είχαν κυκλοφορήσει μόλις τελείωσε το περσινό πρωτάθλημα της Β Εθνικής ,τα μανίκια πρέπει να σηκωθούν γιατί αρχίζει η σκληρή δουλειά για τον ΟΦΗ.
Πολλά πρέπει να γίνουν ,σε αρκετά από αυτά ευελπιστώ ότι έχω αναφερθεί στις προηγούμενες 79 «Κερκίδες», πάντως όλοι όσοι θέλουν να λέγονται Ομιλίτες ,θα πρέπει να σπεύσουν να αγοράσουν μετοχές .Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία ,όταν ο καθένας μπορεί να πάρει έστω και μια μετοχή με αντίτιμο μόλις 1,26 ευρώ.
Είναι χρέος ,πρώτα απέναντι στον εαυτό τους, ύστερα απέναντι σε όλα αυτά τα συναισθήματα ,ευχάριστα και δυσάρεστα, που τους έχει χαρίσει ο Όμιλος στο πέρασμα των χρόνων ,κι ακόμη περισσότερο απέναντι στο μέλλον τους,να συμμετέχουν σε αυτήν την νέα προσπάθεια που έχει ξεκινήσει .Αυτό που πρέπει να κάνουν ,είναι απλώς να συμμετέχουν ,αγοράζοντας έστω μια μετοχή ,όσοι περισσότεροι , τόσο καλύτερα.
Η φυσική τους παρουσία στα κοινά του ΟΦΗ, συμμετέχοντας με άποψη και λόγο στις Γ.Σ.στον νέο συμμετοχικό- συναιτεριστικό ΟΦΗ είναι το μεγάλο στοίχημα.
Ποιος ξέρει , ίσως η συμμέτοχη των πολλών σε μια εταιρία που προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο να είναι η απάντηση στη σημερινή κρίση ,όπου οι έννοιες «κέρδος» , «χρέος» και «αγορές» είναι ο ρυθμιστής των εξελίξεων…
Ταυρομάχος
